۱۳۸۸ شهریور ۱, یکشنبه

افطار احمدی نژاد

اقای رییس جمهور اولین افطار رمضان خود را د ربین بچه های کمیته امداد آغاز کرد (البته از دسترنجش تو باغچه اش)به طوریکه جامعه ایران در هزاران درد میسوزد.
یکد فعه منو برد به چهارراه ها به اون بچه هایی که رنگ از رخسار گرفته شده که با گویش محلی خودشون التماس به خریدن چند تا از آدامس یا با کهنه ایی اصرار به پاک کردن خودروها میکنند / یاد حقوق افراد تحت تکلف کمیته امداد انداخت سی هزارتومان در ماه با خطه فقر هشتصدو پنجاه هزار نومانی/ یا به صندوق های متعدد در شهر / یا معتادی که با سیخی سعی بر خالی کردن صندوق میکند/یا به مامور نیروی انتظامی که با نگاه بهت زده ای به صندوق باز مانده وسرقت رفته خیره شده/و یادم به رییس سابق آن جناب عسگر اولادی که جزی از ملاکان این دیار است/بله منو یاد بچه های زندانی ها که بدون پدر ومادر افطارمیکنند/یا به نوجوان پانزده ساله که اخیرا تجاوز آن تایید و افشا شده .
این تمام موارد واقعیت هاییست که نمی توان با سانسور خبری آنها را از چشمان و حافظه مردم پاک کرد. جامعه ما احتیاجی به این بازیگریها ندارد مانیاز به عدل و برچیده شدن فقر و تکدی گری هستیم که فقط با اقنصاد نوین و شکوفا قابل حل است نه با نوازش تعدادی از آنها.
چگونه میتوان سر بالش بی عدالتی گذاشت و به خواب رفت!؟

هیچ نظری موجود نیست: