جایی برای زندگی

نرگس کلهر در جشنواره فیلم‌های حقوق بشری نورنبرگ حضور یافت و در آن بخش خاصی به فیلم‌هایی در رابطه با ایران و نقض حقوق بشر در این کشور اختصاص داشت، با فیلم دارخیش (Rake) با موضوع شکنجه شرکت کرد. در این فیلم که برداشت آزادی از یک رمان فرانتس کافکا است، دستگاه شکنجه‌ای به نام خیش دیده می‌شود که با آن گناه زندانیان بر روی بدن آنان حک می‌شود. این دستگاه،آن طور که منتقدان نوشته‌اند نماد یک بربریت تمامیت گراست که در دیگر آزاری و خودآزاری دیکتاتور ادامه پیدا می‌کند و بعد از اتمام این جشنواره خبر بازداشت وی قوت گرفت او که نمیخواست به سرنوشت امین روح الامینی ها و نداها و سهراب ها دچار شود با کمک پدرش از مهلکه گریخت.
بعد از این اتفاقات مهدی کلهر در اقدامی جالب این جریان را نشانه آزادی در جمهوری اسلامی دانست که افراد مختلف قادر به تعیین سرنوشت خویش هستند.
پناهنده شدن نرگس کلهر به آلمان سروصدای زیادی در محافل سیاسی جامعه به راه انداخته است و همه و همه در صدد آن بر امده اند که او را فریب خورده غرب و گمراه بنمامند اما با کمی تامل و تفکر میتوان این حرکت او را نشان از هوش و ذکاوت پدرش دانست.مهدی کلهر مشاور محمود احمدی نژاد است و دستی هم بر قلم دارد و چندی پیش کتابی از او به چاپ رسید به عنوان نامه ای به فرزندم درباره آزادی کتابی که در کمتر از یک ماه مجوز چاپ و فروش گرفت!!
مهدی کلهر که وضع مملکت را خیلی خوب و از نزدیک لمس میکند مقدمات پناهندگی دخترش را فراهم کرد و فیلمسازی هم بهانه خوبی برای خروج بود و پس گذشت تمام این اوضاع و سفت شدن جای فرزندش،خود را بی اطلاع و دخترش را فریب خورده بنامد(همچون محسن رضایی)
اما مادر نرگس که از مهدی کلهر به دلیل همکاری او با دولت احمدی نژاد ناخرسند بوده، در سالهای گذشته از وی جدا شده در مصاحبه ای از حرکت دخترش دفاع کرد و او را گمراه و فریب خورده نداست.
نمیدانم مزدوران رژیم دیکتاتوری اسلامی تا کی میخواهند مردم را احمق فرض کنند و همه اتفاقات بر خلاف میل خود را به غرب و بی بی سی و دشمنان خارجی ربط دهند؟در حالی که حنای آنان نزد مردم فهیم ایران خیلی وقت است که رنگی ندارد.
در این پاییز زرد همچنان سبز باشید